با توجه به بهره‌گیری عموم کشاورزان از سیستم آبیاری غرقابی در نبود سیستم‌های آبیاری تحت فشار همچون آبیاری قطره‌ای، ایجاد تشتک پای درختان می‌تواند بهترین راهکار برای افزایش راندمان مصرف آب، پیشگیری از انواع بیماری های قارچی_باکتریایی همچون گموز و انواع شانکر که به دلیل برخورد آب با تنه درختان و افزایش دما و رطوبت در سایه انداز درخت ایجاد و به واسطه رشد علف‌های هرز که شرایط مناسبی را برای انواع عوامل بیماری‌زا فراهم می‌سازند، باشد.
در این سیستم آبیاری با جلوگیری از تماس مستقیم آب با تنه، طوقه و پیوندک درختان و همچنین پیشگیری از رشد علف‌های هرز حول تنه درختان که توأم با رشد و تکثیر انواع عامل بیماری‌زای زنده همچون قارچ و باکتری است می‌توان تا حد زیادی از بیماری‌های گموز و انواع شانکر که در باغات استان به شدت شایع می‌باشند پیشگیری نموده و حتی این بیماری‌ها را با همراه کردن روش‌های دیگری درمان نمود.
در این روش با توجه به عدم تجمع خاک در اطراف طوقه نیز رشد و تکثیر عوامل بیماری‌زا کاهش یافته و تابش خورشید به قسمت پایین تنه درختان اثرات مفیدی به همراه دارد.
این روش موجب افزایش راندمان مصرف آب می‌گردد زیرا در هنگام آبیاری نیازی به خیس شدن تمام سطح خاک نبوده و نفوذ و جذب آب در ناحیه با حداکثر جذب صورت می‌گیرد. سطح تبخیر نیز تا حدی کاهش می‌یابد.
با توجه به عدم تجمع آب در کل ناحیه سایه انداز درختان، کمتر شاهد عارضه تن‌پروری که به دلیل غیر فعال‌سازی مکانیسم های جذب نیتروژن در اثر غرقاب شدن رخ می‌دهد خواهیم بود.
نحوه اجرای سیستم تشتکی
به دور تنه درخت یک حلقه با فاصله ۳۰_۷۰ سانتی‌متری( بسته به سن درخت) ایجاد کرده تا آب با تنه تماس نداشته باشد.
ناحیه داخلی حلقه ایجاد شده حول تنه و پیوندک بصورت متناوب دو سال خاک را برداشته و یک سال خاک دهی صورت می‌گیرد.
خاک در کل ناحیه سایه انداز درخت نرم شده، در انتهای منطقه سایه انداز پشته‌ای به جهت عدم خروج آب دور تا دور این ناحیه ایجاد می گردد.
مسیر عبور آب بصورت یک شیار حلقوی عریض در ۱/۲ انتهایی سایه انداز خواهد بود.
