میان ارض و سما بزم شادی و شور است
به روی دست نبی آیه‌هایی از نور است
بغل گرفته نبی سبط اکبر خود را
و ان یکاد بخوان، چشم ابتران شور است
«مرضیه نعیم امینی»
نیمه رمضان است و در خانه دخت پیامبر(س) غوغایی است، چرا که امشب دعای سحر این خانه با صدای نوزادی در می‌آمیزد که «کریم آل‌طه» خواهد شد.
امشب حسن مجتبی(ع) بر بال فرشتگان و هلهله ملائک به دامان فاطمه(س) می‌رسد و با این تولد مدینه را غرق نوری بی‌مثال می‌کند. کسی که پیامبر اکرم(ص) در شأن او فرمود: «اگر عقل، خود را به صورت مردی نشان دهد، آن مرد، حسن(ع) است.»[1]
او که از سلاله پاک علی(ع) و فاطمه(س) است و در جود و کرم و سخاوت بی‌مانند؛ از همین روست که او را کریم اهلبیت(ع) میخوانند